واژه کارآفرینی اجتماعی برای اشاره به رشد سریع سازمان هایی که مدل هایی را برای اثربخشی مبنی بر نیازهای انسان که در بازارها موجود است و موسسات برای ارضای آن ها باشکست روبرو شده اند، مورد استفاده قرار می گیرد.

کارآفرینی اجتماعی منابعی از کارآفرینی سنتی را با یک ماموریت تغییر جامعه ترکیب می کند . یک کارآفرین اجتماعی، ابراهیم آبولیش به تازگی جایزع نوبل برای طرح Sekem خود را در سال 2004دریافت کرد، ، موسس

e-bay، Skoll 4.4 میلیون پوند را به راه اندازی یک مرکز تحقیقات کارآفرینی اجتماعی و بسیاری از کارآفرینان اجتماعی با همتایان کسب و کار خود را آمیخته و در مجمع جهانی اقتصاد در داووساهدا کرد.

 کارآفرینی اجتماعی نگرشی را که ممکن است ایده هایی را برای استراتژی های اجتماعی قابل قبول و پایدار کسب و کار و فرم های سازمانی محرک باشند را ارائه می دهد.

به دلیل سهم آن که بطور مستقیم برای اهداف توسعه پایدار (SD)در سطحبین المللی به رسمیت شناخته شده است. کارآفرینی اجتماعی  نیز ممکن است شرکت های ایجاد شده را برایبرعهده گرفتن مسئولیت اجتماعی بیشتری تشویق کند.

نیازها وخواسته های انسان بطور بنیادی محرکهایی از  تصمیمات شرکت ها بعنوان اینکه چه محصولات یا خدماتی برای تولید است،هستند. با این حال، با وجود ماهیت به ظاهر نامحدود از نیازهای بشر، شرکت در تلاش برای پیدا کردن بازارهای جدید و موضوع ارزشی شان، و تلاش برای رشد، که به شرکت های بزرگ تبدیل شده، به یک نتیجه خوب ختم می شود .

 دو قانون اساسی به نظر می رسد که اعمال می شود. 

اول در کشورهای صنعتی شده، بسیاری از مردم تمایلی به پرداخت به اندازه کافی برای برخی از محصولات و خدماتی که آنها می خواهند نداشته باشند. این یک واقعیت است که وضوح دردناکی برای راه اندازی برخی از dotcomها در دهه نود است: در حالی که خدمات رایگان ارائه شده توسط میلیون ها نفر مورد استفاده قرار میگیرد، آنها دریافتند که برای پیاده سازی هزینه برای خدمات خود ف زمانی که سرمایه کسب وکار وجود ندارد، غیر ممکن است.

اگر چه ريسك نقشي اساسي در اغلب تصميم‌گيري‌هاي كارآفرينانه بازي مي‌كند، تحقيقات علمي كمي به عمل آمده است كه صراحتأ شرح داده باشد كه چقدر اجزاي ريسك، درك ريسك و تمايل طبيعي كارآفرينان به پذيرش ريسك، بر انتخاب ميان تصميمات بالقوه كارآفرينانه مي‌گذارد. در اين مطالعه علمي از گروه نمونه‌اي از كارآفرينان شركت هاي تند رشد آمريكايي خواسته شد كه بين تعدادي تصميم مخاطره‌آميز فرضي انتخابهايي انجام دهند. نتايج نشان داد كه اينگونه انتخاب‌ها تحت تأثير ريسك‌هايي كه به طور ذاتي در هر تصميم جديد وجود دارد و نيز همانطور كه در الگوي نتايج پيش‌بيني‌ شده براي هر تصميم هم آورده شده است تحت تأثير درك متفاوت كارآفرينان از اين ريسك‌ها و تفاوت در تمايل آنها به پذيرش ريسك، صورت مي‌پذيرند.

هدف نمونه ما از كارآفرينان اين بود كه تصميماتي كه داراي سطح بالايي از «تغييرپذيري» در الگوي نتايج پيش‌بيني شده‌شان هستند انتخاب نشود. اين اجتناب از «تغييرپذيري» در نتايج اين را نشان مي‌دهد كه تحليل حساسيت كه معمولأ براي شرح دادن جذابيت تصميمات جديد تجويز مي‌شود، مي‌تواند در ذات ريسك پذيري باشد و مي‌تواند سرمايه‌گذاران بالقوه را از سرمايه‌گذاري در شركت‌هاي آنان بازدارد. رويكردهاي جديد براي ارزيابي و ارائه ريسك بنگاه جديد، به غير از رويكرد سنتي بهترين حالت/ حالت مورد انتظار/ بدترين حالت ، مي‌توانند به همان اندازه كه از طريق تحقيق بازار از ميزان احتمال پذيرش بازار از كالا يا خدمت جديد بنگاه مي‌توان آگاهي يافت، مورد توصيه قرار گيرند.

همچنين تأثيري از تفاوت در تمايل ريسك ميان كارآفرينان بر انتخاب‌هاي جديد پرمخاطره آميزشان يافتيم. اين تأثير اين مطلب را ارائه مي‌دهد كه نه تنها كارآفرينان بايد در برابر اعمال هر نوع تعصب در تصميمات پرمخاطره جديدشان محتاط باشند، بلكه سرمايه گذاراني كه از اين پس وارد بازار مي‌شوند نيز بايد ميزان تمايل كارآفرينان به ريسك پذيري را هنگام تصميم‌گيري براي سرمايه‌گذاري كاملأ مورد توجه قرار دهند.

سرانجام اينكه، در حاليكه نمونه ما از كارآفرينان تمايل به گريز از سطوح بالاي تغييرپذيري در انتخاب‌هاي جديدشان دارند، آنها به پذيرش درجه قابل ملاحظه‌اي از خطر، يا بدترين نتيجه ممكن حاصل از تصميم‌ جديد، اشتياق دارند كه شايد اين خطر پذيري ناشي از سودهاي چشمگير بالقوه باشد

چگونه کارآفرینان فرصت های سرمایه گذاری های جدید کسب و کار را شناسایی  می کنند؟ یک احتمال، که به وسیله پژوهش در زمینه شناخت انسان پیشنهاد شده ، این است که این افراد با استفاده از چارچوب های شناختی که از طریق تجربه به دست آورده اند به درک ارتباط بین رویدادهای به ظاهر نامرتبط و یا روند های  موجود در جهان می پردازند. به عبارت دیگر، آنها با استفاده از چارچوب های شناختی و " با مرتبط کردن سرنخ ها " بین تغییرات در فن آوری، جمعیتی، بازار، سیاست های دولت، و عوامل دیگراین فرصت ها را تحت تصرف خود در می آورند. این الگوها که آنها را در درک این رویدادها یا روند ها کمک می کند ،ایده هایی برای محصولات یا خدمات جدید، که می تواند به طور بالقوه به عنوان پایه ای برای سرمایه گذاری های جدید باشد را پیشنهاد می دهد. این الگوی چشم انداز شناخت در شناسایی فرصت از چندین جنبه مفید است: اول، به یکپارچه کردن سه فاکتور یک چارچوب اساسی نقش مهمی را در شناخت فرصت ها بازی می کنند:   درگیر شدن در جستجویی فعال  برای فرصت ها ؛ هوشیاری نسبت به فرصت ها  و دانش قبلی از صنعت یا بازار. علاوه بر این،کمک به توضیح نحوه روابط متقابل این عوامل نیز می کند. به عنوان مثال، این واقعیت که جستجو فعالانه ممکن است زمانی که هوشیاری بسیار بالا است احتیاج نباشد. دوم، به رسمیت شناختن الگوی چشم انداز کمک می کند به درک این موضوع که چرا برخی از افراد، اما نه همه، قادر به شناسایی فرصت های خاص می باشند. سوم، چارچوب الگوی تشخیص روش های خاص که در آن کارآفرینان می توانند جهت شناخت بهتر فرصت ها آموزش داده شوند را نشان می دهد. جهت گیری های آینده برای پژوهش در زمینه تشخیص الگوی چشم انداز و پیامدهای عملی آن برای تحصیلات کارآفرینی مورد بررسی قرار می گیرد.

"اعمال ما نيز مانند جذر و مد هستند ، اگر انسان به مد توجه کند ، به سوی نيکبختی خواهد شتافت ، اما اگر انسان از آن غفلت کند ، تمامی سفر زندگی به صورت مضيقه و پرتگاهی دشوار درخواهد آمد" (شکسپیر)

من تاثیر عدم اطمینان در نوآوری پرخطر را با استفاده از پانل 11،417 شرکت های تولیدی تخمین می زنم. من دریافتم که افزایش در عدم اطمینان تاثیر منفی بسیاری بر نوآوری ریسکی شرکت های کارآفرین دارد درحالیکه هیچ تاثیر مهمی بر شرکت های دیگر ندارد. این تاثیر منفی برای شرکت های کارآفرین کمتر متنوع در نمونه قویتر است. نتایج تخمینی با دینامیک های نوآوری تولید شده در مدلی که در آن کارآفرین ها کمتر تمایل به ریسک دارند و نمی توانند ریسک شرکت خود را گوناگون سازند همسو می باشد.

کلیدواژه: پس انداز احتیاطی، ریسک کارآفرینی، عدم قطعیت، نوآوری

1.مقدمه

این مقاله مدارک جدید تجربی در باره تاثیر عدم اطمینان در نوآوری را فراهم می کند. این مقاله مدل یک شرکت کارآفرین را شبیه سازی می کند و پیش بینی های قابل آزمایشی را در مورد ارتباط بین موانع مالی بازار، عدم اطمینان، و تصمیم هایی برای متحمل شدن پروژه های ریسکی بهره ورانه و افزایش دهنده استخراج می کند. این مقاله سپس این پیش بینی ها را در مجموعه داده 11،417 شرکت های تولیدی تست می کند.ویژگی منحصر به فرد این داده این است که پانل عظیمی از داده سالانه ترازنامه را برای دوره ی 1992 تا 2001، با سه پژوهش کیفی که در 1995، 1998 و 2001 انجام شدند ترکیب می کند. این پژوهش شامل اطلاعات جزئی در مورد ساختار دارایی شرکت، سرمایه گذاریشان در انواع مختلف نوآوری، محدودیت های مالی و اطلاعات مرتبط دیگر که می تواند برای کنترل تقویت نتایج مانند میزان داخلی سازی و ساختار بازارشان استفاده شود می باشد. 

این تحلیل تجربی یک تاثیر منفی بزرگ و معناداری از عدم اطمینان در نوآوری شرکت های کارآفرین، در مقایسه با تاثیر منفی یافت شده در مدل کالیبره شده شناسایی می کند. چون میزان عدم اطمینان مواجه شده توسط شرکت ها به طور معناداری در چرخه کاری متغیر است، این یافته می تواند نتایج مهمی برای نوسانات چرخه کاری و رشد داشته باشد. 

شرکت های کارآفرین موتور نوآوری و پیشرفت تکنولوژی هستند و احتمالا مسئول بخش مهمی از بهره وری و رشد اشتغال می باشد. علارغم مطالعات اخیر که بر اهمیت فاکتورهای مالی برای ایجاد و توسعه ی شرکت های کارآفرین جدید تاکید دارند، دانش اندکی در مورد تاثیر عدم اطمینان در تصمیمات سرمایه گذاری کارآفرینی موجود است.