مشخصات فايل:
ترجمه چکيده مقاله:
چارچوبهاي سازهاي هر دو نوع رفتار ارتجاعي و پلاستيكي رااز خود نشان ميدهند كه نوع رفتار آنها وابسته به بار وارده بر آنهاست. در مراحل اوليهي تخريب زمين لرزه سيستم سازهاي در فاز ارتجاعي خود باقي ميماند اما هنگامي كه اين تخريب و بار وارده بيشتر ميشود، اين ستون بنديها سازه را در مقابل ريزش حفظ ميكنند. تعيين زمان و محل وقوع اين خسارتها بسيار مهم است. هدف كلي شيوههاي قبلي همانند فوريه، فوريه ي سريع و يا تبديل موجكها يافتن زمان و مكان ايجاد اين مفصلهاي تكيه گاهي است. اين كار با استفاده از تغيير در محدودهي واكنشها و استفاده از ويژگيهاي ارتعاشي سيستمهايي همانند فركانس لرزش و يا مدهاي لرزش سازه صورت ميگيرد. گر چه، اين شيوهها، در كاربردهاي اوليه بسيار مؤثر نيستند زيرا ويژگيهاي لرزشي به طور عمدهاي درابتداي تشكيل مفصلهاي تكيهگاهي تغيير نميكنند. دراين تحقيق، از توانايي تبديل موجكها در به دست آوردن اطلاعات بومي دربارهي سيگنالها براي تعيين زمان و مكان تشكيل مفصلهاي تكيه گاهي استفاده ميشود. اين سيگنالها براي تعيين زمان و مكان تشكيل مفصلهاي تكيه گاهي استفاده ميشود. اين سيگنالها همان واكنشهاي ثبت شده سازهي در حال لرزش ميباشند. نتايج به دست آمده نشان ميدهند كه شيوهي پيشنهادي ميتواند در تعيين زمان و مكان خسارت بدون استفاده از شيوهها و مفاهيم پيچيده، مؤثر ميباشند.
واژههاي كليدي:
شناسايي خسارتها، مفصلهاي پلاستيكي، واكنشهاي لحظهاي. چارچوب برش